Bishop - Yosemite National Park

De lucht was weer strakblauw toen we vanmorgen de gordijnen opendeden. We hadden zin om op pad te gaan. Sinds Las Vegas waren er weinig highlights. Tot Yosemite Park was het meer een soort van verbindingsroute naar het westen. De wekker stond om 7u en binnen een half uurtje waren we klaar om te gaan. Maar toen... Ik was m'n zonnebril kwijt. Ok, het moest er misschien ook wel een keer van komen, want ik ben voor mijn doen redelijk georganiseerd deze vakantie (Ro is een topcoach wat de betreft), maar niet nu! Voor Yosemite hadden we echt de volle dag nodig, dus oh wat kwam dit slecht uit. Kofferbak weer open, alle tassen op de kop, koffers weren open, sleutel weer opgehaald bijde receptie, kamer doorzocht, maar geen bril. Na een klein half uurtje (toen Ro maar vast zijn broodje zat te eten in de auto en ik retegestresst nog een laatste zoekpoging deed), was hij terecht. Gewoon in m'n tas, maar verstopt onder de zonnebrand. Pff wat een lekker begin! De eerste stop die we maakten was bij Mono Lake. Een groot, mooi, enorm zout meer met daarin door zout gevormde rotsformaties die boven het water uitstaken. Daarna reden we de Tioga Pass op. Geweldig dat we deze route hebben kunnen maken, want meestal is deze weg al gesloten in deze periode, maar gelukkig had het nog maar weinig gesneeuwd. De Tioga Pass leidt je naar de ingang van het National Park. Een geweldige bergweg met supermooie uitzichten. De toppen van de bergen waren al met sneeuw bedekt. Het was fris, maar zeker niet koud, perfect weer om het park te verkennen. Er waren veel schattige meertjes, mooie rotsen, watervallen, gigantische bomen met een doorsnee van zo'n 2,5 meter en veel bijzondere diertjes. We hebben mooie vogels gespot, weer een (voor ons) nieuw soort eekhoorn, en een wolf! Dat was echt een hele vreemde ervaring. Hij stond langs de kant van de weg en kwam direct naar de auto lopen. Ik heb m'n raam maar meteen weer dichtgedaan want de halve meter afstand voelde niet bepaald veilig. Hij keek me recht in m'n ogen, maar agressief leek hij niet. Toch was het spannend, het blijft een wild dier. We maakten snel een foto toen we langzaam wegreden. Op de terugweg stond hij er nog. Dit keer bij een andere auto. Het was echt een gekke gewaarwording, alsof er iets met hem aan de hand was. Een wolf blijft toch niet rustig naast een auto staan...? Maar goed. Wel weer een gaaf beest gespot dus :) Nu zitten we in een hotelletje net buiten het park. Het wasje draait en we hebben heerlijk gegeten. Nu tijd voor een douche. Morgen slapen we in Sacramento. Liefs!